به گزارش روابط عمومی جمعیت هلال احمر ستان تهران چندی پیش تفاهم‌نامه ای با حضور دکتر دنیا مالی، وزیر ورزش و جوانان، آقای خسروی‌وفا، رئیس کمیته ملی المپیک، پنج معاون وزیر، دبیرکل کمیته ملی المپیک و اعضای هیأت اجرایی، در کنار رئیس جمعیت هلال‌احمر و جمعی از معاونان این نهاد برگزار شد که بر اهمیت همکاری جمعیت هلال احمر و جامعه ورزشی تاکید داشت. پیوند افتخار ورزشی با مأموریت اجتماعی، از مدال تا مأموریتعزیزی در تشریح چرایی و چگونگی این همکاری بر سه محور تأکید می‌کند که به‌زعم او «بنیاد مشترک» میان ورزش و هلال‌احمر را شکل می‌دهد. نخست، گستره مخاطبان جوان است؛ هر دو حوزه مستقیم‌ترین تماس را با نوجوانان و جوانان دارند و همین تماس مستمر، بستر آموزش، فرهنگ‌سازی و جذب داوطلب را هموار می‌کند. دوم، بُعد بین‌المللی است؛ ورزش ایران و شبکه هلال‌احمر هر دو در پهنه منطقه‌ای و جهانی حضور و نفوذ دارند و می‌توانند در مسیر دیپلماسی عمومی و نرم، روایت تازه‌ای از همدلی ایرانیان بسازند و سوم، اعتماد عمومی ریشه‌دار است؛ به اعتقاد او جامعه به قهرمانانش و به امدادگرانش اعتماد دارد، سرمایه‌ای که اجرای برنامه‌های مشترک آموزشی، فرهنگی و اجتماعی را هم پذیرفتنی‌تر و هم کارآمدتر می‌کند.او بر یک پیوند عملی و عینی نیز دست می‌گذارد و تشریح می‌کنند : آمادگی بدنی در این بخش بسیار مهم است چرا که تعداد زیادی از امدادگران خود از دل جامعه ورزش می‌آیند و این پیوند طبیعی را نباید نادیده گرفت. او با اشاره به درگیری ۷۰ تا ۸۰ درصدی جامعه با سطوح مختلف فعالیت بدنی می‌گوید :این واقعیت، فرآیند شناسایی، آموزش و به‌کارگیری داوطلبان آماده را شتاب می‌دهد. انضباط تمرینی، توان جسمانی و روحیه رقابت‌پذیر ورزشکاران در کنار مهارت‌های فنی امداد، در لحظه‌های بحران تبدیل به مزیت عملیاتی می‌شود؛ مزیتی که خود را در سرعت واکنش، دقت اجرا و تاب‌آوری تیم‌های امدادی نشان می‌دهد.به گفته عزیزی تفاهم‌نامه امضاشده تنها یک متن اداری نیست، بلکه نقشه راهی است برای تبدیل «سرمایه‌های انسانی ورزش» به «نیروهای مؤثر امداد». او می‌گوید مفاد همکاری از آموزش کمک‌های اولیه و امدادگری ویژه جامعه ورزش آغاز می‌شود و به تعامل نظام‌مند شعب شهرستانی هلال‌احمر با باشگاه‌ها، فدراسیون‌ها و انجمن‌های ورزشی می‌رسد؛ تعاملی که باید در قالب مانورهای مشترک، پوشش استاندارد رویدادها و تعریف مسیر روشن عضویت و فعالیت پایدار داوطلبانه جان بگیرد. استفاده هدفمند از ظرفیت رسانه‌ای مسابقات شاخص، چه در سطح ملی و چه بین‌المللی، از دیگر ارکان این نقشه راه است؛ جایی که به تعبیر او، استادیوم‌ها و پخش‌های زنده می‌توانند سکویی برای ترویج فرهنگ یاری‌گری باشند و «طلای امدادرسانی» را به هدف تازه ورزشکاران ایرانی بدل کنند.او توضیح می دهد همه این‌ها امروز با یک گام عینی آغاز شده است: اعلام دوره آموزشی «امدادگر ورزشی» بنا بر اطلاع کمیته آموزش فدراسیون پزشکی ورزشی که روز ۱۲ اوت ۲۰۲۵ (۲۱ مرداد ۱۴۰۴) منتشر شد، این دوره طی پنج روز و نیم پیاپی برگزار می‌شود و پنجاه ساعت آموزش نظری و عملی را با پنجاه ساعت کارورزی ترکیب می‌کند تا شرکت‌کنندگان از کلاس به صحنه واقعی امداد پل بزنند. تقویم برگزاری از ۲۶ مهر تا نخستین روز آبان ۱۴۰۴ تنظیم شده و ثبت‌نام از ۲۵ شهریور، صرفاً به‌صورت آنلاین آغاز می‌شود. چیدمان آموزشی دوره به‌گونه‌ای طراحی شده که هم برای نیروهای دارای پیشینه درمانی و هم برای داوطلبان عمومیِ علاقه‌مند مسیر مشخصی فراهم باشد. از این‌رو، حداقل مدرک کاردانی در رشته‌هایی مانند پرستاری، تکنسین اتاق عمل، هوشبری، فوریت‌های پزشکی یا علوم آزمایشگاهی به‌عنوان شرط اصلی اعلام شده و برای داوطلبانی که رشته تحصیلی‌شان غیرمرتبط است، داشتن دیپلم همراه با گواهی دوره‌های تکمیلی امداد و نجات هلال‌احمر(80 ساعته) یا جهاد دانشگاهی (۱۰۰ ساعته) پیش‌نیاز به حساب می‌آید؛ دارندگان دیپلم بهیاری از ارائه این گواهی‌ها معاف هستند تا مسیر ورودشان هموارتر شود.به گفته عزیزی برای ثبت‌نام، داوطلبان باید نسخه اسکن‌شده عکس پرسنلی، کارت ملی، صفحه اول شناسنامه و آخرین مدرک تحصیلی را آماده کنند و اگر رشته ۱۳:۲۰ تحصیلی‌شان غیرمرتبط است، تصویر گواهی دوره امدادگری را نیز بارگذاری کنند. مدرکی که همراه با کپی تمام مستندات در روز آغاز دوره باید به مسئول ثبت‌نام تحویل شود. درگاه ثبت‌نام نیز به آدرس amouzesh.ifsm.ir/Group.aspx معرفی شده است.عزیزی این هم‌زمانی را معنا‌دار می‌داند: «اینکه کمتر از دو ماه پس از امضای تفاهم‌نامه، دوره تخصصی امداد ورزشی اعلام می‌شود، یعنی اراده دو طرف از سطح شعار عبور کرده و به اقدام رسیده است. هرچه سریع‌تر این دوره‌ها به شبکه باشگاه‌ها و هیأت‌ها متصل شود، زودتر می‌توانیم پوشش امدادی استاندارد را در مسابقات و اردوها نهادینه کنیم و در بحران‌ها نیز از ظرفیت ورزشکاران آموزش‌دیده بهره ببریم.» او باور دارد نفوذ مویرگی هلال‌احمر در سراسر کشور، اگر با شبکه منسجم ورزش گره بخورد، می‌تواند ظرف مدت کوتاهی «نقشه داوطلبان متخصص» را روی پیکره ایران رفع‌نقص کند: «اگر هر شعبه شهرستانی هلال‌احمر یک باشگاه یا انجمن را به‌عنوان همکار پایدار برگزیند و تمرین‌ها، مانورها و پوشش مسابقات را مشترک طراحی کنند، خروجی آن چیزی جز افزایش سرعت پاسخ، ارتقای کیفیت امداد و تقویت مسئولیت‌پذیری اجتماعی نخواهد بود.» او به سرمایه نمادها اشاره کرده و خاطرنشان می‌کند: . پوشیدن لباس قرمز هلال‌احمر از سوی مسئولان ورزش و قهرمانان در نشست امضای تفاهم‌نامه، از نظر عزیزی یک حرکت تشریفاتی نبود؛ «وقتی قهرمانان با لباس هلال در چشم میلیون‌ها بیننده دیده می‌شوند، پیام همدلی و یاری‌گری وارد حافظه جمعی می‌شود و اعتماد عمومی‌که لازمه هر اقدام داوطلبانه است، قوام می‌گیرد.» از همین روست که شعارهایی چون «لباس قرمز هلال روی دوش ورزشکاران» یا «از مدال تا مأموریت» برای او صرفاً عبارات زیبا نیستند؛ این‌ها دستور کار فرهنگی همکاری تازه‌اند و قرار است در ساختار رویدادهای ورزشی و روایت رسانه‌ای آن‌ها جا باز کنند. عزیزی تأکید می‌کند که این همکاری می‌تواند در سه سطح اثرگذار باشد: سطح میدانی با استانداردسازی پوشش امدادی مسابقات و اردوها، سطح آموزشی با تربیت منظم امدادگران ورزشی و سطح اجتماعی با تقویت فرهنگ داوطلبی و صلح‌دوستی. او می‌گوید: «همکاری وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و جمعیت هلال‌احمر اگر با تداوم و شفافیت اجرا شود، می‌تواند شاخص‌های تاب‌آوری ملی را بالا ببرد و راهی تازه برای کمک به آسیب‌دیدگان و گسترش فرهنگ همدلی بگشاید.» به این ترتیب، همکاری‌ای که در روز آغازین آتش‌بس شکل حقوقی گرفت، امروز با آغاز دوره «امدادگر ورزشی» شکل عملی به خود می‌گیرد؛ طرحی که می‌خواهد «طلای امدادرسانی» را هدف تازه ورزشکاران ایرانی کند و لباس قرمز هلال را در کنار پیراهن تیم‌های محبوب، به نماد مشترک مسئولیت اجتماعی بدل سازد.